Witam serdecznie,

Mam następującą strukturę bazy danych (tutaj wersja dla PostgreSQL).

[SQL] pobierz, plaintext 
CREATE TABLE uzytkownicy (
	uzytkownik_id serial,
	uzytkownik_nazwa VARCHAR(16) NOT NULL,
	uzytkownik_imie VARCHAR(20) NOT NULL,
	uzytkownik_nazwisko VARCHAR(30) NOT NULL,
 
	CONSTRAINT pk_uzytkownicy PRIMARY KEY (uzytkownik_id),
 
	CONSTRAINT check_nazwa CHECK (uzytkownik_nazwa <> ''),
	CONSTRAINT check_imie CHECK (uzytkownik_imie <> ''),
	CONSTRAINT check_nazwisko CHECK (uzytkownik_nazwisko <> ''),
 
	CONSTRAINT uqe_uzytkownik_nazwa UNIQUE (uzytkownik_nazwa)
);
 
CREATE TABLE wiadomosci (
	wiadomosc_id serial,
	wiadomosc_temat VARCHAR(128) NOT NULL,
	wiadomosc_tresc TEXT NOT NULL,
 
	CONSTRAINT pk_wiadomosc PRIMARY KEY (wiadomosc_id),
 
	CONSTRAINT check_temat CHECK (wiadomosc_temat <> ''),
	CONSTRAINT check_tresc CHECK (wiadomosc_tresc <> '')
);
 
CREATE TABLE uzytkownicy_wiadomosci (
	uzytkownik_id integer NOT NULL,
	wiadomosc_id integer NOT NULL,
 
	CONSTRAINT pk_uzytownicy_wiadomosci PRIMARY KEY (uzytkownik_id, wiadomosc_id),
 
	CONSTRAINT rel_uzytkownicy_wiadomosci_1 FOREIGN KEY (uzytkownik_id) REFERENCES uzytkownicy(uzytkownik_id) ON DELETE RESTRICT ON UPDATE RESTRICT,
	CONSTRAINT rel_uzytkownicy_wiadomosci_2 FOREIGN KEY (wiadomosc_id) REFERENCES wiadomosci(wiadomosc_id) ON DELETE RESTRICT ON UPDATE RESTRICT
);
 
CREATE INDEX idx_uzytkownik_id ON uzytkownicy_wiadomosci(uzytkownik_id);
CREATE INDEX idx_wiadomosc_id ON uzytkownicy_wiadomosci(wiadomosc_id);
[SQL] pobierz, plaintext 

Cóż o tej strukturze tabel można powiedzieć: tabela użytkownicy, tabela wiadomości ->> połączone za pomocą tabeli łączące (relacja wiele do wielu).



Moje pytania:
1) jak wygląda wydajność przy wyszukiwaniu danych przy takim układzie tabel
2) mam dwa takie zapytania (chcę pobrać listę wszystkich użytkowników którzy napisali wszystkie wiadomości – oczywiście napisane przez nich).
a)

[SQL] pobierz, plaintext 
SELECT
  uzytkownik_imie AS imie,
  uzytkownik_nazwisko AS nazwisko,
  wiadomosc_temat AS temat,
  wiadomosc_tresc AS tresc
FROM uzytkownicy u,
  wiadomosci w,
  uzytkownicy_wiadomosci u_w
WHERE u.uzytkownik_id = u_w.uzytkownik_id AND w.wiadomosc_id = u_w.wiadomosc_id
[SQL] pobierz, plaintext 

[SQL] pobierz, plaintext 
SELECT 
  uzytkownicy.uzytkownik_nazwa,
  uzytkownicy.uzytkownik_imie,
  wiadomosci.wiadomosc_temat,
  wiadomosci.wiadomosc_tresc
FROM uzytkownicy INNER JOIN uzytkownicy_wiadomosci ON (uzytkownicy.uzytkownik_id = uzytkownicy_wiadomosci.uzytkownik_id)
  INNER JOIN wiadomosci ON (uzytkownicy_wiadomosci.wiadomosc_id = wiadomosci.wiadomosc_id)
[SQL] pobierz, plaintext 

Jaka jest różnica pomiędzy tymi zapytaniami (styl, „profesjonalizm zapisu”, szybkość wykonywania)

PostgreSQL poleceniem EXPLAIN wyrzucił coś takiego:

Zapytanie 1)



Zapytanie 2)

Moge Ci powiedziec tylko czym sie roznia te dwa rodzaje zapytan. Ten pierwszy (bez joinow) jest to stara notacja (ale czesto dalej stosowana), natomiast ten z joinami to notacja nowa...

dzięki:)

chyba będę musiał sobie pogrzebać po kolejnych wersjach SQL'a

Ja przystaje przy używaniu inner join.
Dlaczego? Jak masz doczynienia ze skomplikowanymi zapytaniami to czasami jest fajnie gdy masz oddzieloną cześć odpowiedzialną za relację z innymi warunkami.
Generalnie czytelność

edit---
Zapomniałem jeszcze dodać że przy inner join można stosować using