try { Args arg = new Args("l,p#,d*", args); boolean logging = arg.getBoolean('l'); int port = arg.getInt('p'); String directory = arg.getString('d'); executeApplication(logging, port, directory); } catch (ArgsException e) { } }
i treść z podręcznika:
Cytat
Większość z nas od czasu do czasu musi analizować argumenty wiersza polecenia. Z tego powodu zdecydowaliśmy się napisać własny moduł. Nazwałem go Args. Jest on bardzo prosty w użyciu. Tworzymy klasę Args z argumentami wejściowymi oraz ciągiem formatującym, a następnie odczytujemy wartości argumentów z obiektu Args . Tworzymy obiekt klasy Args z dwoma parametrami. Pierwszym jest ciąg formatu lub schematu: "l,p#,d*" . Definiuje on trzy argumenty wiersza polecenia. Pierwszy, -l , jest argumentem logicznym. Drugi, -p , jest argumentem całkowitym. Trzeci, -d , jest argumentem tekstowym. Drugim parametrem konstruktora Args jest po prostu tablica argumentów wiersza polecenia przekazana do main. Jeżeli konstruktor wykona się bez zgłoszenia wyjątku ArgsException , to wiemy, że przekazany wiersz polecenia został zanalizowany i że można korzystać z obiektu Args . Metody getBoolean , getInteger i getString pozwalają na odczytywanie wartości argumentów przy użyciu ich nazw.
Czy ktoś rozumie czym jest ten ciąg formatujący?:
Cytat
ciąg formatu lub schematu: "l,p#,d*"