Witam,

Mam pytanko natury technicznej.

Załóżmy, że mam skrypt, dajmy na to user_list.php, który w pętli dodaje do tablicy kolejne obiekty, powiedzmy klasy User. Niech by to w uproszczeniu wyglądało tak:

[PHP] pobierz, plaintext 
<?php
 
$user_list = array();
 
for ($i = 0; $i < $user_counter; $i++)
    {
        $user_list[] = new User($i);
    }
 
?>
[PHP] pobierz, plaintext 

Załóżmy, że $user_counter jest obliczone wcześniej.

Pytanie brzmi tak: jeśli klasa User otwiera w konstruktorze połączenie z bazą celem pobrania informacji o użytkowniku, ale go NIE zamyka, to zgodnie z zasadą, że koniec skryptu i wszystkie połączenia są zamykane, to połączenia zostaną zamknięte po zakończeniu skryptu user_list.php?

Czy dobrze rozumuję, że jeśli klasa User nie zamyka połączenia to jeśli pętla będzie miała 30 obiegów to przed zakończeniem skryptu będę miał otwartych 30 równoległych połączeń?

Pamiętaj, że w jednym skrypcie jest tylko jedna klasa, chyba, że użyjesz clone

No ok, ale mam $user_counter obiektów. Chodzi o to, czy jeśli konstruktor skończy pobierać dane i połączenie nie zostanie zamknięte to w takim razie zostanie ono zamknięte dopiero po wykonaniu całego skryptu?

Samo się nie zamyka, lepiej dać zamykanie w destruktorze

@mat-bi: Co mają niby klasy do clone?

Co do tematu - zależy od tego czym i jak łączysz się z bazą danych. Generalnie jeżeli za każdym razem używasz tych samych parametrów połączenia za każdym razem zostanie użyte pierwsze połączenie. Nie zmienia to jednak faktu, że:
1. Co to za durny pomysł, żeby nawiązywać połączenie w takim miejscu.
2. Co to za durny pomysł, żeby obiekt reprezentujący użytkownika (wnioskuję po nazwie) pobierał jakieś dane z bazy?

Wydaje mi sie, że zawsze jest jedna instancja klasy, dopiero poprzez clone tworzymy wiele.

np.

[PHP] pobierz, plaintext 
<?php
 
   class osoba{
      public $imie;
      public $nazwisko;
      public $ksywa;
 
   }
 
   $ja = new osoba;
   $ja -> imie = 'Tomasz';
   $ja -> nazwisko = 'Jędrzejewski';
   $ja -> ksywa = 'Zyx';
 
   echo 'JA: '.$ja -> imie.' '.$ja -> nazwisko.' aka. '.$ja -> ksywa.'<br/>';
 
   $on = $ja; // 1
   echo 'Tworzymy $on...<br/>';
 
   $on -> imie = 'Bartosz';
   $on -> nazwisko = 'Maciaszek';
   $on -> ksywa = 'Sickboy';
 
   echo 'ON: '.$on -> imie.' '.$on -> nazwisko.' aka. '.$on -> ksywa.'<br/>';
   echo 'JA: '.$ja -> imie.' '.$ja -> nazwisko.' aka. '.$ja -> ksywa.'<br/>';
?>
[PHP] pobierz, plaintext 

(przykład z http://museum.webcity.pl/webcity/artykuly.php/t/59)

@EDIT:

A zauważyłeś, że Ty nie utworzyłeś nowego obiektu (new ...) tylko utworzyłeś referencję ($on) do już istniejącego ($ja)? Poczytaj o podstawach programowania czyli o zmiennych i referencjach.

Dlaczego od razu durny?

Sorry, pomieszałem kod, nie dojrzałem.

Bo w obu przypadkach łamiesz jedną z podstawowych zasad OOP jaką jest pojedyncza odpowiedzialność obiektów. A złamanie jej - poza aspektem ideologicznym - niesie za sobą cały szereg problemów, które wynikną jak tylko skończysz projekt i będziesz chciał go rozwijać w przyszłości.

Hmm... o tym przyznam szczerze nie miałem pojęcia... albo gdzieś mi umknęło między wierszami. Dzięki za informację, będę musiał nadrobić te braki

Jeśli o mnie chodzi: EOT, także z powodzeniem można zamknąć