Zamiast tworzyć ileś tych issetów, kłania się w sumie początek większości tutoriali i książek związanych z php - ponowne wykorzystanie kodu. Otóż, możesz sobie zrobić klasę lub funkcje, co uważasz za wygodniejsze i albo definiujesz w tej funkcji/klasie zmienną i na niej operujesz, albo konkretną zmienną przekazujesz jako parametr. Pokaże ci to na przykładzie funkcji:
Kod
function getParam($key, $default = null)
{
return isset($_GET[$key]) ? $_GET[$key] : $default;
}
I późniejsze wykorzystanie:
Kod
<?php
echo <<< TPL
<tag>{getParam('nazwa')}</tag>
TPL;
?>
lub w przypadku kiedy chcemy żeby nasza domyślna wartość była określona:
Kod
$pagination = new Pagination();
$pagination->
setPerPage(40)->
setTotalCount(160)->
setCurrentPage(getParam('page', 1));
Oczywiście to tylko przykład, bo możesz sobie to wykorzystać jak chcesz. Możesz stworzyć sobie funkcję która będzie pobierać parametr i funkcję która będzie wrzucać te parametry. Przydatne przy operowaniu na tablicach (POST, GET, jakaś konfiguracja, czy nawet locale).
Kod
function locale($key, $default = null)
{
return isset($locale[$key]) ? $locale[$key] : $default;
}
Możliwości jest tyle ile tylko sobie jesteś w stanie wyobrazić

PS nie baw się w coś takiego jak maskowanie błędów zaproponowane wyżej. Wszystkie małpy (@) do tłumienia błędów, czy ~E_NOTICE nie są tak na prawdę do niczego potrzebne