Witam!

Mam nadzieję, że temat który poruszę pasuje do tego miejsca.

Pierwsze opiszę dziedzinę zagadnienia:

Posiadam klasę, która zajmuje się przechowywaniem dowolnych danych (jej dokładna implementacja nie jest dziedziną problemu), ma dość dużą funkcjonalność (iterowanie, zachowywanie zbieżności z danymi zapisywanymi na stałe itp.). Dla naszych rozważań będę nazywał ją test. Klasa test ma 2 interesujące nas metody: get($sName) i set($sName, $mVal) służą one oczywiście do pobierania i zapisywania umieszczonych wewnątrz danych.

Szkic implementacji:

[PHP] pobierz, plaintext 
<?php
class test
{
	private $aTable = array('a' => 'a', 'b' => 'b', 'c' => 'c');
 
	public function get($mName)
	{  
		return $this->aTable[$mName];
	}
 
	public function set($sName, $mVal)
	{
		$this->aTable[$sName] = $mVal;
	}
}
?>
[PHP] pobierz, plaintext 

Jak wszyscy wiemy same dane to dopiero 30% sukcesu, trzeba na nich jakoś operować. Dlatego najczęściej piszemy klasę, która zawiera dane i metody operujące na nich. Szkoda jednak aby tak duża funkcjonalność klasy się zmarnowała, może ona przechowywać dla nas dowolne dane, zapisywać je w odpowiednie miejsce bez naszego kiwnięcia palcem! Daltego najlepiej byłoby w jakiś sposób rozszerzyć jej funkcjonalność. Nazwijmy nową klasę (operującą na danych z klasy test) test2:

[PHP] pobierz, plaintext 
<?php
class test2
{
	public function __construct($Obj)
	{
		$this->Test = $Obj;
	}
 
	public function getA()
	{
		return $this->Test->get('a');
	}
}
?>
[PHP] pobierz, plaintext 

Operowanie w taki sposób na danych w klasie jest niewygodne, dlatego kolejnym krokiem mogłoby być dziedziczenie (musimy także pamiętać aby dane miały zasięg niepubliczny dlatego w klasie test akcesor public zamieniamy na protected):

[PHP] pobierz, plaintext 
<?php
class test2 extends test
{
	public function getA()
	{
		return $this->get('a');
	}
}
?>
[PHP] pobierz, plaintext 

Jednak w dalszym ciągu projektowanie takiego rozwinięcia do klasy test jest utrudnione. Najlepszym efektem byłoby bezpośrednie używanie zmiennych:Wydaje się teraz oczywiste użycie magicznych funkcji __get i __set:

[PHP] pobierz, plaintext 
<?php
class test
{
	private $aTable = array('a' => 'a', 'b' => 'b', 'c' => 'c');
 
	protected function __get($mName)
	{  
		return $this->aTable[$mName];
	}
 
	protected function __set($sName, $mVal)
	{
		$this->aTable[$sName] = $mVal;
	}
}
?>
[PHP] pobierz, plaintext 

Niby wszystko działa... Jednak stała się katastrofa, metody __set i __get zawsze są publiczne. Dlatego możemy zrobić tak:

[PHP] pobierz, plaintext 
<?php
$Obj = new test2();
$Obj->a = 5;
?>
[PHP] pobierz, plaintext 

Co może prowadzić do katastrofy.

Problem ten teoretycznie można rozwiązań używając funkcji debug_backtrace(). Oto teoretyczne rozwiązanie: http://phpfi.com/169155 . Takie rozwiązanie ma pewne plusy: możemy ustalać zasięg zmiennych, jednak z moich pomiarów wynika, że każde takie odwołanie jest o około 0.000025 sec wolniejsze niż bez sprawdzania miejsca uruchomienia.

Teraz podstawowe pytania: Czy taki czas jest dopuszczalny dla takiego ułatwienia? Może ktoś widzi inny sposób rozwiązania takiego przypadku?

Wszystko zależy od ilości odwołań:
do 10 nie masz się czym przejmować,
przy 1000 jeszcze znośnie,
ale przy 10 tyś. to już jest sporo.

Moim zdaniem jeżeli skrypt uruchamia 100 użytkowników w jednym momencie a odwołań jest powiedzmy 1000 to wtedy:
x - czas generowania bez kontroli
100x - to samo tylko dla 100 userów
x + 0.025 - czas gen. z kontrolą
100x + 2.5 - to samo dla 100 userów

Nie zostało tu uwzględnione obciążenie serwera (uznałem to za stałą z powodu, że trochę się śpieszę). Serwer będzie miał więcej do zrobienia, ale przy takiej ilości wywołań nie powinien się buntować. Nie możemy przecież panicznie bać się każdej dodatkowej milisekundy. Optymalizacja - tak, ale w granicach rozsądku (wkład nie może być większy niż dobro które powstaje). Bardziej zagłębię się w temat jak trochę mnie zluzują...