Witam was wszystkich.

Jako, że matura za mną, czas wrócić do programowania i przypomnieć sobie rzeczy, które wyleciały z głowy z upływem czasu. Próbuję zrobić zestaw klas, które ułatwią mi tworzenie stron, jednak pojawia się problem natury projektowej. Otóż każdy z obiektów tworzonych na podstawie moich klas korzysta z MySQL, najbardziej naturalnym z punktu widzenia OOPu byłoby, aby każdy obiekt sam inicjował w konstruktorze połączenie z bazą, a następnie usuwał je, jednak ucierpi na tym dość znacznie wydajność. ( Poza tym, kiedy 2 obiekty naraz będą chciały utworzyć swoje połączenie do bazy, to nie będzie błędów? )

Wyjściem z tej sytuacji, które obmyśliłem byłoby łączenie się z bazą na początku strony / aplikacji i dla każdego nowo tworzonego obiektu przekazywanie wskaźnika na bazę... Jednak nie spotkałem się, aby ktoś robił w ten sposób, wydaje się to także dość uciążliwe.

Jak wy radzicie sobie z takim dylematem?

1 obiekt do obsługi bazy który przekazujesz do kazdego egzemplarza klasy badz uzywasz singletona by pobierac egzemplarz kiedy chcesz.

Zaraz posypia sie argumenty typu "singleton" ssie, ale darujcie je sobie. To jest propozycja rozwiązania i dla jednego polaczenia singleton jest idealny.

Heh, jak wyzej, singleton sie tu dobrze sprawdzi - 1 polaczenie + latwy dostep do tego polaczenia.

Niby ssie ale, tak na prawde, daje taka wygode uzytkowania ze przewaza nad jego wadami (ograniczenie do TYLKO jednej bazki, jest de fakto globalem).