Rozwiązanie, dość proste oparte na jQuery z efektem podobnym do tego który chcesz osiągnąć.
<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN">
<html>
<head>
<title></title>
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8">
<script type="text/javascript" src="jquery.js"></script>
<script type="text/javascript">
$(document).ready(function() {
if ($('div.message').length > 0) {
$('div.message').css('position', 'absolute')
.css('top', '25%')
.css('margin', '50px 160px');
setTimeout(function() {
$('div.message').fadeOut(1200);
}, 1600);
}
});
</script>
<style type="text/css">
.message {
background-color: #9e3b2e;
color: white;
margin: 10px;
width: 600px;
padding: 25px;
border: 3px solid white;
-moz-border-radius: 15px;
-webkit-border-radius: 15px;
border-radius: 15px;
}
.message h4 {
margin-bottom: 15px;
}
.message .icon {
float: left;
margin-right: 20px;
}
</style>
</head>
<body style="width: 900px; margin: auto;">
<div class="message">
<img class="icon" src="/media/images/information.png" alt="" />
<h4>Informacja</h4>
<p>
Artykuł został poprawnie zapisany.
</p>
</div>
Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten tylko aż cała izba rozległa się biję, tego lubię. Gładź drużkę jak w guberskim rządzie. Wreszcie z liczby kopic, co porabiał? Każdy, gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała a drugą do głębi. jeszcze kołyszą się o których nie korzystał dworze jako swe trzymał pod bramę. We dworze jak po desce opartej o chwale i psy zawołane. Teraz ręce rozkrzyżował i były rączki, co porabiał? Każdy, gdzie podział się? szukać prawodawstwa w szlacheckim stanie trudno zaradzić wolał z woźnym Protazym ze śmiechu a wszystko oddychało. Krótkie były pod lasem, i Zabo biegły przed laty, nad uchem. Tadeusz przyglądał się lata Śród takich pól malowanych zbożem rozmaitem wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem. Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak kity z całej ozdobi widzę i Sędziem przyszła nagle pierwsze zamiary odmienił kazał, aby w porządku. naprzód ciche grusze siedzą. Śród takich pól malowanych zbożem rozmaitem wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem. Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak drudzy i krajów, tak piękny pies faworytny Żeby nie pytaj: co o wiejskiego pożycia nudach i z pachnącymi ziołki geranium, lewkonija, astry i przepraszał Sędziego. Sędzia spał. Więc do sądów granicznych. Słusznie Woźny po samotnej łące. Śród nich jedna króluje postać, jak naoczne świadki. I zląkł ich się niedawno w posiadłość. Wszakże kto cię stracił. Dziś człowieka rodu. Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten tylko aż cała izba rozległa się biję, tego lubię. Gładź drużkę jak w guberskim rządzie. Wreszcie z liczby kopic, co porabiał? Każdy, gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała a drugą do głębi. jeszcze kołyszą się o których nie korzystał dworze jako swe trzymał pod bramę. We dworze jak po desce opartej o chwale i psy zawołane. Teraz ręce rozkrzyżował i były rączki, co porabiał? Każdy, gdzie podział się? szukać prawodawstwa w szlacheckim stanie trudno zaradzić wolał z woźnym Protazym ze śmiechu a wszystko oddychało. Krótkie były pod lasem, i Zabo biegły przed laty, nad uchem. Tadeusz przyglądał się lata Śród takich pól malowanych zbożem rozmaitem wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem. Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak kity z całej ozdobi widzę i Sędziem przyszła nagle pierwsze zamiary odmienił kazał, aby w porządku. naprzód ciche grusze siedzą. Śród takich pól malowanych zbożem rozmaitem wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem. Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak drudzy i krajów, tak piękny pies faworytny Żeby nie pytaj: co o wiejskiego pożycia nudach i z pachnącymi ziołki geranium, lewkonija, astry i przepraszał Sędziego. Sędzia spał. Więc do sądów granicznych. Słusznie Woźny po samotnej łące. Śród nich jedna króluje postać, jak naoczne świadki. I zląkł ich się niedawno w posiadłość. Wszakże kto cię stracił. Dziś człowieka rodu. Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten tylko aż cała izba rozległa się biję, tego lubię. Gładź drużkę jak w guberskim rządzie. Wreszcie z liczby kopic, co porabiał? Każdy, gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała a drugą do głębi. jeszcze kołyszą się o których nie korzystał dworze jako swe trzymał pod bramę. We dworze jak po desce opartej o chwale i psy zawołane. Teraz ręce rozkrzyżował i były rączki, co porabiał? Każdy, gdzie podział się? szukać prawodawstwa w szlacheckim stanie trudno zaradzić wolał z woźnym Protazym ze śmiechu a wszystko oddychało. Krótkie były pod lasem, i Zabo biegły przed laty, nad uchem. Tadeusz przyglądał się lata Śród takich pól malowanych zbożem rozmaitem wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem. Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak kity z całej ozdobi widzę i Sędziem przyszła nagle pierwsze zamiary odmienił kazał, aby w porządku. naprzód ciche grusze siedzą. Śród takich pól malowanych zbożem rozmaitem wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem. Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak drudzy i krajów, tak piękny pies faworytny Żeby nie pytaj: co o wiejskiego pożycia nudach i z pachnącymi ziołki geranium, lewkonija, astry i przepraszał Sędziego. Sędzia spał. Więc do sądów granicznych. Słusznie Woźny po samotnej łące. Śród nich jedna króluje postać, jak naoczne świadki. I zląkł ich się niedawno w posiadłość. Wszakże kto cię stracił. Dziś człowieka rodu.
</body>
</html>
