zawsze jak tworzyłem schematy baz danych opierałem się na prefiksach tabel, dla przykładu moja baza sklepu internetowego zawierała by następujące tabele:
- usr_user
- usr_user_type
- usr_role
- usr_profile
- str_store
- str_user_store
- str_store_setting
- prd_product
- prd_product_type
- prd_user_product
- prd_product_promotion
- chr_chart
- chr_user_chart
- chr_chart_product
- ... i tak dalej
czyli każda grupa tabel o podobnym przeznaczeniu charakteryzuje się tym samym prefiksem, i tak tu prefiks "usr" oznacza tabele związane z obsługą użytkownika, "str" - sklepu, "prd" - produktu, a "chr" byłyby pomocne przy kupowaniu online
Czy uważacie, że takie podejście jest lepsze czy gorsze od bazy danych opartej o schematy, czyli:
- SCHEMAT user:
- user
- user_type
- role
- profile
- SCHEMAT store:
- store
- user_store
- store_setting
- SCHEMAT product:
- product
- product_type
- user_product
- product_promotion
- SCHEMAT chart:
- chart
- user_chart
- chart_product
Proszę o informację, na czym się lepiej pracuje co jest lepszym rozwiązaniem używanie osobnych schematów, czy używanie prefiksów.
Być może to jest uzależnione od wielkości bazy, liczby tabel, może ma jakieś uzasadnienie w wydajności, może zapytania się łatwiej konstruuje w przypadku używania schematów?
A może macie jeszcze jakieś inne dobre rozwiązanie...
Pozdrawiam
Cezar708
PS: Oczywiście powyższy schemat jest przykładem, nie zastanawiałem się czy jeszcze jakieś tabele są potrzebne, chciałem tylko wytłumaczyć o co mi chodzi