Pytanie bardziej do programistów zajmujących się Symfony lecz chętnie usłyszę także opinię innych.
Rzecz ma się o standardy kodowania w Symfony. Według tego wpisu twórcy SF przyjmują pewne standardy kodowania i zalecają ich używanie gdy korzystamy z tegoż frameworka.

http://symfony.com/doc/current/contributin.../standards.html

Ogólnie rzecz biorąc większość "rzeczy" jest w miarę uniwersalna, toteż używana także przeze mnie, ale jest kilka punktów, które mnie nurtują, np.

- używanie tzw. Yoda Conditions - ja nie mogę się przyzwyczaić to tego typu sprawdzania, wg. mnie normalny sposób jest o niebo lepszy i bardziej logiczny. Czytałem gdzieś, że powinno się unikać tego standardu

- dodawania przecinka po elemencie tablicy choćby był on ostatni - także wg. mnie głupie, i nie wiem w czym mogłoby mi pomóc.

Pytanie więc, czy programując w SF trzeba na siłę starać się używać ich zamysłów, czy w pracy jeśli ktoś programuje w SF wymagane jest takie "sztywne" ustosunkowanie się do nich. Czy olewając niektóre zamysły i zamieniać na swoje (chodzi mi głównie o dwa podpunkty wyżej) popełniamy jakiś wielki grzech?

Jako programista, masz własny rozum więc pisz wg swoich standardów. Jeżeli będą złe, to będziesz zbierał flejm.

Yoda conditions są o tyle dobre, że jeżeli zapomnisz się i użyjesz = w warunku zamiast ==, to zgłosi Ci błąd zamiast źle działać.

Przecinek na ostatnim elemencie arraya jest po to, abyś dodając kolejny element po prostu nacisnął enter i dodał kolejny element. Brak przecinka pomiędzy elementami tablicy jest spowodowany tym, że nie dałeś na końcu arraya przecinka, a dodając następny element nie zadbałeś o to, by za poprzednim elementem on był.

Osobiście, nie używam Yoda conditions ze względu na czytelność kodu dla pozostałych (i w sumie dla mnie). Przecinka na końcu arraya używam.

Na dobrą sprawę kod Symfony z Twoim kodem nie ma styczności, więc bez znaczenia jaki styl sobie obierzesz. Ten forsowany przez Symfony jest całkiem sensowny, jednak również ma swoje ułomności - które wymieniłeś.

1. Przecinek po ostatnim elemencie był zawsze dla mnie kompletnie niezrozumiały. Nie daje on w praktyce absolutnie niczego, nie jest też jakiś "ułatwieniem" dla automatów modyfikujących kod. Innymi słowy jest kompletnie zbędny.
2. Yoda Conditions... zamiast z takiego potworka korzystaj zawsze (może poza wyjątkowymi sytuacjami) z operatora identyczności (===) zamiast równości (==). Zmienne i tak zawsze powinny mieć jeden znany typ. === już nie da się pomylić z =, zresztą tego typu wpadka i tak momentalnie Ci się objawia niedziałającym systemem/testami.

Osobiście też nie przepadam za Yoda.

Przecinek po ostatnim elemencie jak najbardziej stawiam, i to z kilku powodów.
Po pierwsze, dodanie nowego elementu powoduje zmianę tylko jednej linii w repozytorium zamiast dwóch.
Po drugie jest wygodniejsze w pisaniu. Niby to tylko jakieś mikro-optymalizacje pracy, ale jednak.
Np przy duplikowaniu linii i zmianie wartości nie trzeba wracać do poprzedniego wiersza i dodawać tam przecinka.
Albo przy zamianie kolejności elementów nie będzie przypadku, że ten z ostatniego wiersza bez przecinka wskoczy gdzieś wyżej i spowoduje błąd. Oczywiście IDE to wychwyci, testy też, ale jakby się trzymać braku przecinka w ostatniej linii, to trzeb dodać ten brakujący, usunąć za ostatnim elementem. A po ponownej zmianie kolejności znów to powtarzać. IMHO trochę bez sensu, puste działania nic nie wnoszące.

nie tylko standardy kodowania w Symfony sa niestandardowe. mają pare praktyk programistycznych, za którymi osobiście nie przepadam i pewnie więcej ludzi myśli podobnie, osobiście wywaliłbym dziedziczenie, gdzie się tylko da, widocznie nie wszedzie się dało